Płytki krwi są małymi komórkami krwi (o średnicy 3 mikrometrów), które są stale produkowane przez szpik kostny i mają żywotność około 10 do 12 dni. Około dwóch trzecich wyprodukowanych płytek krwi jest uwalnianych do krwiobiegu, podczas gdy pozostała jedna trzecia jest przechowywana w śledzionie.
Płytki krwi: jaka jest ich funkcja?
Płytki krwi pełnią istotną funkcję w organizmie, ponieważ bez nich nie jest możliwe gojenie się ran. Kiedy płytki krwi docierają do miejsca przerwania ciągłości naczynia (np. kiedy skaleczysz się podczas gotowania), tworzą „sieć”, która zatrzyma krwawienie – to właśnie jest hemostaza. Innymi słowy, umożliwiają one tworzenie się skrzepu, który uniemożliwi przepływ krwi.
Normalna liczba płytek krwi wynosi od 150 do 400 gigaherców na litr krwi, czyli od 150 000 do 400 000 płytek na mililitr krwi. Poniżej tych wartości mówimy o małopłytkowości lub trombocytopenii; powyżej tych wartości mówimy o trombocytozie.
Średnia objętość płytek krwi (APV)?
Możemy policzyć liczbę płytek krwi we krwi, ale możemy również dokonać oceny jakościowej tych płytek. Polega to na sprawdzeniu wielkości płytek krwi krążących we krwi: pomiar ten nazywany jest „średnią objętością płytek krwi” lub MPV. Kiedy wykryta zostaje małopłytkowość (tj. nieprawidłowo niska liczba płytek krwi), mierzona jest średnia objętość płytek krwi (MPV), aby zrozumieć, co się dzieje.
Średnia objętość płytek krwi (MPV): jakie są wartości prawidłowe?
Średnia objętość płytek krwi (MPV) wynosi zwykle od 7 do 11 femtolitrów. Poniżej tych wartości, płytki krwi uważane są za nieprawidłowo małe; powyżej tych wartości, płytki krwi uważane są za nieprawidłowo duże. Średnia objętość płytek krwi (APV) jest określana za pomocą standardowego badania krwi: nie trzeba być na czczo.
Jeśli średnia objętość płytek krwi (MPV) jest nieprawidłowo niska, nazywa się to mikro-trombocytopenią. Jeśli średnia objętość płytek krwi (MPV) jest nieprawidłowo wysoka, nazywa się to makrotrombocytopenią.
Dlaczego warto regularnie się badać?
Średnia objętość płytek krwi (MPV): co może oznaczać?
Choroby, które łączą w sobie małopłytkowość (tj. nieprawidłowo niską liczbę płytek krwi we krwi) ze zbyt wysoką lub zbyt niską średnią objętością płytek krwi (MPV) są na szczęście rzadkie: są to zazwyczaj zaburzenia płytek krwi pochodzenia genetycznego. Małopłytkowość/trombocytopenia ze zbyt wysoką średnią objętością płytek krwi (MPV) może być odzwierciedleniem następujących chorób.
1. Zespół Bernarda-Souliera.
Ta dziedziczna choroba płytek krwi (występująca u mniej niż 1 na 1 milion osób i znana również jako „krwotoczna dystrofia trombocytarna” lub „zespół olbrzymich płytek krwi”) charakteryzuje się umiarkowaną lub ciężką skłonnością do krwawień oraz brakiem aglutynacji płytek krwi (słabe krzepnięcie).
2. Zespół mielodysplastyczny.
Choroba ta (występujące częściej u mężczyzn i zwykle ujawniające się w wieku dorosłym) charakteryzuje się niewystarczającą produkcją dojrzałych, zdrowych komórek krwi przez szpik kostny.
Małopłytkowość/trombocytopenia z niską średnią objętością płytek krwi (MPV) może oznaczać inne dolegliwości.
3. Zespół Wiskotta-Aldricha.
Choroba ta, która dotyka od 1 do 9 osób na 1 milion, dotyka głównie chłopców i ujawnia się w dzieciństwie lub nawet od urodzenia. Objawia się objawami krwotocznymi (wybroczyny, wybroczyny, plamica, krwawienie z ust, krwawa biegunka itp.) oraz ostrym lub przewlekłym wypryskiem.
4. Anemia aplastyczna.
Choroba ta występuje, gdy szpik kostny nie wytwarza już wystarczającej ilości macierzystych komórek krwiotwórczych, co ma wpływ na wytwarzanie wszystkich rodzajów komórek krwi (krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi).
Nieprawidłowo wysoka średnia objętość płytek krwi wydaje się być związana ze zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym, jak również ze zwiększonym ryzykiem zakrzepicy.